Als kind was bovenstaand liedje mijn favoriet. Mijn moeder zong het vaak voor mij en zelf zong ik het continue. Want wat kon ik bang zijn. Ik was bang voor spinnen, voor het donker, voor het onweer, voor onverwachte en harde geluiden (zoals een overvliegende F16), voor het houden van een spreekbeurt, om aan te bellen als ik ging collecteren, als ik iemand moest opbellen etc. En dit liedje verwoordt het zo eenvoudig; God is er, dus je hoeft niet bang te zijn. En dat wilde ik zo graag; niet meer bang zijn.

Mijn man en ik hebben volle agenda’s en ik zie hem nauwelijks, maar het gaat op zich best prima, toch? Vanavond maar weer lekker sporten, hij moet toch overwerken.Een fikse rekening….. die stop ik onder een stapel post.

Laatste overkwam het me weer; vergeleek ik me met een ander. De aanleiding was een overleg voor een training.De fase van oriënteren op het onderwerp, brainstormen en ondertussen elkaar beter leren kennen.Na de bespreking fietste ik naar huis en ging mijn hoofd aan:‘Hij is veel creatiever dan ik, hij maakt zich er veel minder druk om dan ik, hij is relaxter dan ik, hij snapt het veel beter dan ik’ etc. etc.

Koud vandaag – ijskoud!Overal waar je kijkt, zie je ijsAls je buiten bent, pak je je flink inHet liefst blijf je binnen en warm je je bij de kachelEn dan is het ook nog Blue Monday.

De dagen worden steeds korter; ’s Morgens duurt het lang voordat de zon zich laat zien en ’s avonds is ze zo weer verdwenen, het is guur en koud. De welbekende donkere dagen voor kerst.